Od Decoy - Wyprawa#1

Brodzenie w zimnej wodzie nie było przyjemnym doświadczeniem. Teraz, bo przejściu tą drogą, pamiętała już mniej więcej gdzie bezpiecznie jest stawiać swoje kroki. Przeszkodę pokonała szybko i sprawnie, mocząc się w lodowatej cieczy najrzadziej, jak to było możliwe. Cieszyła się, że irracjonalne myśli, by wyjść z metra i podążyć tropem szwendacza jednak nie zwyciężyły. Decoy nie lubiła roztrząsać swoich wyborów ale tym razem nie mogła się powstrzymać od gdybania, co by było gdyby. Wszelkie scenariusze, jakie przyszły jej do głowy, kończyły się mniejszą lub większą katastrofą. Zwyczajnie uznała, że wychodzenie o tej porze poza bezpieczny obszar byłoby szaleństwem. Szczególnie, że nie widziała tak doskonale, tym bardziej w ciemności.

Aby przedostać się na stację, musiała jedynie odnaleźć drogę wśród wielu rozwidleń i ślepych zaułków. Szczęśliwie, trafiła na miejsce bez problemu i w mniej niż kwadrans z zadowoleniem wkroczyła na znajomy teren.

Stacja wyglądała pusto. Niewiele psów kręciło się o tej porze w okolicy co było dla Decoy udogodnieniem. Większość jej kolegów już wróciło do swoich wagonów, podobnie jak medycy, zielarze i jedna jedyna łowczyni, która pozostała jeszcze w sforze. Suczka, które myśli szybko przeskoczyły od Hany do posiłku, postanowiła odwiedzić spiżarnię. Tak jak się spodziewała, nie znalazła wiele. Właściwie to nic nie znalazła.

Z westchnieniem pokiwała głową. No tak. Mogła się spodziewać, że jeśli przyjdzie tu ostatnia, nie zaspokoi głodu. Udała się do swojego wagonu i położyła głowę na łapach, czując jak fala zmęczenia ogarnia jej ciało. Cały stres i napięcie minionego dnia uderzyło w nią, dodatkowo potęgując uczucie głodu. Decoy zamknęła oczy, usiłując zignorować głośne burczenie, które emitował jej żołądek.

Jutro rano musiała zapolować. Nie tylko na szwendacze.

Zaliczenie

twoja wyprawa została zaakceptowana + 1 Siła, + 1 Wytrzymałość, + 10 Kości